La fin de semana pasado

La fin de semana (het weekend) is weer voorbij en ook mijn eerste lesdag van de week. Dit weekend ben ik naar Marokko geweest en ik ben nog steeds een beetje aan het bijkomen van een cultuurshockje. Al van te voren wist ik niet zeker of Marokko iets voor mij zou zijn, maar omdat mijn vriendinnen gingen en ik deze kans niet wilde laten lopen was ik toch erg benieuwd. Ik heb bizarre dingen gezien, maar ook erg genoten van de mooie natuur die Marokko biedt. Foto's zullen terug te vinden zijn op mijn website (bluetheworld.blogspot.com) en op facebook.

Vrijdag de 13e.
Ondanks deze datum was het toch een goede dag. Ik had een belangrijke test en als ik deze zou halen zou ik A1 afronden en na het weekend beginnen in A2. Gelukkig deze test gehaald! Daarnaast ook nog verhuisd van een appartement naar school (Club Hispanico). Koffer zolang op school gezet, want ik kon pas zaterdag op mijn kamer. Maar toen zat ik natuurlijk in Marokko. Om 15:00 vertrokken met de bus naar Algeciras. Hier waren we rond half 6 (met nog tussenstops). Hier zouden we een andere groep treffen en met zijn allen naar Marokko vertrekken met de boot. Deze andere groep bestond uit een grote groep Amerikanen en uiteindelijk waren we met 56 personen. Onze reisleider Vito had hier zijn handen vol aan, vooral aan die vijf drukke Nederlandse meisjes op de achterbank (Haha!)
De boottocht was een regelrechte ramp. Er stond de hele dag al veel wind, dus het water was behoorlijk ruw. Een Marokkaanse vrouw achter (voor mij helaas voor) ons begon na 5 minuten al over te geven en groen te zien. Ik heb maar wat muziek op gezet en naar buiten gekeken en ik heb gelukkig nergens last van gehad. Onze reisleider helaas wel, eenmaal van de boot rende hij direct het toilet in. Aangekomen in Ceuta zijn we met de bus richting de poort gereden waar onze paspoorten gestempeld werden. Helaas heb ik alleen een ID kaart, dus voor mij geen stempel. Dit duurde allemaal erg lang, maar uiteindelijk kwam ook onze tweede reisleider de bus in. Deze Marokkaanse man Abdel, ook wel Michael Douglas, is een echte entertainer waar we ook flink om gelachen hebben. Helaas praatte hij af en toe wel erg hard door de microfoon.
Eenmaal in het hotel aangekomen hebben we gegeten (half 9 Marokkaanse tijd, half 11 Spaanse tijd) en daarna snel ons bedje ingedoken.

Zaterdag 14 april
Na het lekkere ontbijt vertrokken naar de Medina van Tétouan. Abdul was deze dag onze gids in het doolhof van deze stad. Na geld gewisseld te hebben vertrokken we naar een typische Marokkaanse markt. Eenmaal binnen in deze markt weet je niet wat je meemaakt. Bij binnenkomst merk je de hectiek, de viezigheid en bizarre dingen. Je gaat in principe terug de tijd in. Fruit, groente, vis, kippen (levende en dode), kruiden, vlees etc. Je vind het er allemaal. Ik heb zelfs hersenen en dierenpoten zien liggen. Je moet hierbij echt de foto's zien als je wil weten hoe het er aan toe gaat. Iets visualiseren heeft geen zin, want naar mijn idee is het erger dan je denkt. Na een hele lange tijd door straatjes en marktjes gelopen te hebben zijn we een tapijtenhandel ingeweest en hebben we uitleg gekregen. Daarna kregen we een typische Marokkaanse lunch (couscous) voorgeschoteld in een leuk restaurantje met veel vermaak. Na de lunch vertrokken we naar een andere stad, namelijk Tánger. Hier zijn we eerst met de bus naar twee bijzondere stops gereden. Stop 1: dromedaris rijden. Al was het niet echt rijden. Meer er op zitten, dromedaris gaat staan, doet een paar stappen en dat was het. Maar het was ook maar 1 euro. Ik ben zelf alleen met ze op de foto geweest, omdat ik ze zielig vond. Een foto kost trouwens ook 1 euro. Stop 2: prachtig uitzicht over de Atlantische Oceaan.
Vervolgens zijn we naar de Medina van Tánger gereden waar we vrije tijd hadden in de "winkelstraatjes". Rond 21:00 uur eindelijk richting het hotel, eten en slapen.

Zondag 15 april
Een erge vroeg ochtend. Om kwart over zes aan het ontbijt en om zeven uur met de bus vertrokken naar Chef-Chaouèn. Dit was best een stukje rijden door de bergen. Ik heb zo genoten van deze rit. Het was ongelofelijk mooi. Dit dorpje, gelegen in de bergen, staat bekend om zijn blauwe huisjes. Alles is blauw geverfd, waardoor het een pitoresk en sprookjesachtig dorpje wordt. Hier hebben we een rondleiding gehad van een plaatselijke bewoner en heb ik de mooiste wonderen van de natuur kunnen zien. Ik heb hier echt ontzettend genoten. Madelon en ik hebben de kaartjes van onze camera's flink volgeschoten en liepen dan ook steeds achteraan omdat alles fotowaardig was. Uiteindelijk kregen we nog vrije tijd om te winkelen en de stad zelf verder te ontdekken. Vervolgens weer een traditionele lunch en daarna naar Ceuta vertrokken om de boot terug te pakken. Uiteindelijk vond ik het erg raar om afscheid te nemen van mijn Amerikaanse medereizigers. Zij moesten nog negen (!) uur met de bus naar Salamanca en wij moesten met een andere bus naar Málaga.

Marokko zal niet zo snel weer mijn vakantiebestemming zijn, maar voor een weekendje was het prima en indrukwekkend. Door alle leuke mensen en mooie natuur is het een erg geslaagd weekend geworden!